Αυτή η ανάρτηση έχει κατατεθεί κάτω από:

Αρχική σελίδα Σελίδα,
Συνεντεύξεις και στήλες

Wayne Markley

Με τον Wayne Markley

Είχα προγραμματίσει να γράψω αυτήν την εβδομάδα σχετικά με τα νέα θέματα 52 #0 της DC (τα οποία μπορούν να συνοψιστούν καλύτερα από το παλιό ρητό “το καλό, το κακό και το άσχημο), αλλά αποφάσισα να τα εξετάσω μέχρι να τα είχα Μια ευκαιρία να τα διαβάσετε όλα. Θα πω ότι μερικοί ήταν εκπληκτικά καλοί και μερικοί ήταν πραγματικά κακοί. Τότε σκέφτηκα ότι θα αναθεωρήσω το θαύμα τώρα! Ξεκινήστε, αλλά έκανα μια απόφαση που έπρεπε να περιμένω μέχρι να είναι στην πραγματικότητα σε έντυπη μορφή και τα έχω διαβάσει. Δεν θα ήταν δίκαιο να τα δικαστούν με βάση τα δελτία τύπου ή τις διαφημίσεις. Έτσι αυτά είναι δύο ιστολόγια για το μέλλον που μπορείτε να προσβλέπουμε στο (ha ha). Έτσι αποφάσισα να γράψω για κάποιες τυχαίες σκέψεις για τα κόμικς γενικά χωρίς κοινό θέμα ή θέμα.

Πρώτα απ ‘όλα, θέλω να ξεπεράσω ένα βιβλίο που βρήκα πρόσφατα ονομάζεται True North Book 1. Είναι ένα γραφικό μυθιστόρημα από το Ashtray Press που δημοσιεύθηκε το 2005. Γιατί θα το αναφέρω αυτό; Επειδή είναι ένα αυτο-δημοσιευμένο γραφικό μυθιστόρημα από τον Jeff Lemire. Μου αρέσει πολύ το έργο του Jeff για το Sweet Tooth και το Frankenstein, πράκτορας του S.H.A.D.E., αλλά αυτό το πρώιμο έργο που έγραψε και ο Drew είναι ενδιαφέρον γιατί μπορείτε να δείτε τι πρώιμο έργο του είναι πολύ πρωτόγονο. Είναι ενδιαφέρον να δούμε πόσο εξελίχθηκε η τέχνη του. Έχω πάντα γοητευτεί από την ανάπτυξη ενός καλλιτέχνη με την πάροδο του χρόνου, όπως η πρώιμη δουλειά του Joe Kubert για τον Hawkman στη δεκαετία του 1940 (που φαινόταν πολύ σαν την τέχνη του Mort Meskin, την οποία ο Kubert ήταν βοηθός για αρκετά χρόνια) σε σύγκριση με το δικό του Εργασίες στο Tarzan στη δεκαετία του 1970. (Μιλώντας για αυτό, η IDW μόλις κυκλοφόρησε μια εντυπωσιακή έκδοση καλλιτεχνών του Tarzan του Joe Kubert, το οποίο είναι ακριβό αλλά αξίζει κάθε δεκάρα). Ή αν κοιτάξετε την πρόωρη δουλειά του Todd McFarlanes στην Infinity Inc. (η οποία δεν έχει συλλέξει ποτέ η DC) στο έργο του για το Spawn. Είναι σχεδόν νύχτα και μέρα. Θεωρώ ότι είναι συναρπαστικό πώς μεγαλώνουν οι καλλιτέχνες από την άποψη της ικανότητας και του στυλ. Είναι διασκεδαστικό να συγκρίνετε την πρώιμη δουλειά του αγαπημένου σας καλλιτέχνη με την τρέχουσα εργασία τους. Για να είμαστε δίκαιοι, όμως, τα τρία παραδείγματα που μόλις επισημάναμε είναι ακραία παραδείγματα και δεν έχουν μεγαλώσει όλοι οι καλλιτέχνες όσο και αυτά τα τρία.

Rachel Rising

Ο Terry Moore έχει κάνει το σημερινό του έργο που ονομάζεται Rachel Rising για μερικά χρόνια τώρα. Στην αρχή δεν ήμουν σίγουρος τι να κάνω από αυτό. Έχω απολαύσει πολύ την προηγούμενη δουλειά του, ξένους στον παράδεισο και την Echo, αλλά με τα πρώτα τεύχη της Rachel Rising σκέφτηκα ότι ήταν απλώς μια άλλη ιστορία ζόμπι. Έχοντας μόλις διαβάσει το ζήτημα #11, πρέπει να πω ότι έκανα λάθος και η ιστορία έχει πάρει μια στροφή για να κάνει την ανάγκη να διαβάσετε τίτλο. Εάν δεν έχετε δοκιμάσει αυτόν τον τίτλο ή κάποιο έργο του Terry, λείπεις σε μια πραγματική απόλαυση. Οι ιστορίες του ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό από την άποψη των θεμάτων της ιστορίας, αλλά όλες οι ιστορίες του λέγονται καλά και όμορφα τραβηγμένα.

Το συγκρότημα χιμπατζήδων Vol. 1

Παρατήρησα στο τρέχον τεύχος των προεπισκοπήσεων, στον κατάλογο που χρησιμοποιούν οι έμποροι για να αγοράσουν τα μηνιαία κόμικς τους από διανομείς Diamond Comic, ότι το Cinebook αναφέρονται και πάλι. Μπορείτε να πείτε, λοιπόν τι; Λοιπόν, το Cinebook δημοσιεύει ευρωπαϊκά άλμπουμ στα αγγλικά για την αμερικανική αγορά. Καλύπτουν κάθε θέμα από τους κατασκόπους έως την περιπέτεια μέχρι το χιούμορ σε παιδιά σε φαντασία και όλα ενδιάμεσα. Αν και δεν είναι όλα τα cinebook δημοσιεύει είναι τα αγαπημένα μου, δεν υπάρχει τίποτα που δημοσιεύουν ότι δεν είναι κορυφαία εγκοπή. Αυτό είναι σημαντικό, διότι πριν από πολλά χρόνια το Diamond έριξε cinebooks για οικονομικούς λόγους. Σας ενθαρρύνω να ελέγξετε τις προεπισκοπήσεις και να ελέγξετε την ιστοσελίδα του Westfield Comics για την παραγγελία πληροφοριών όπου μπορείτε να βρείτε τον Lucky Luke, τους πράκτορες XIII και άλλους.

Buz Sawyer

Αυτή την περασμένη εβδομάδα η Fantagraphics κυκλοφόρησε τον δεύτερο τόμο του Buz Sawyer του Complete Roy Crane. Εάν δεν έχετε διαβάσει ποτέ το έργο του Roy Crane, ο Ether Capt. Easy ή ο Buz Sawyer, λείπεις. Ο Roy Crane πέρασε ολόκληρη τη ζωή του κάνοντας ταινίες εφημερίδων και ο Buz Sawyer είναι μερικές από τις καλύτερες ιστορίες εκεί έξω. Η βασική ιστορία είναι ο Buz Sawyer είναι ένας πιλότος της Πολεμικής Αεροπορίας στη δεκαετία του 1950, αλλά καθώς οι ιστορίες προχωρούν, πηγαίνει στην ιδιωτική υπηρεσία πίσω στην Πολεμική Αεροπορία και παντρεύεται και έχει ένα παιδί και πολλά άλλα. Το στυλ αφήγησης του Crane είναι αρκετά ξεχωριστό στο ότι δεν μπορώ να σκεφτώ κανένα άτομο που κάνει το στυλ του σήμερα. Είναι ένα μείγμα “γελοιογραφίας” και δραματικών. Δεν είναι τίποτα όπως το Caniff ή το Foster ή ο Raymond, αλλά είναι τόσο καλό όσο οποιοσδήποτε από αυτούς τους δασκάλους. Δεν μπορώ να συστήσω το έργο του Roy Crane αρκετά ψηλά. Ως ένα μεγάλο μπόνους, αυτές οι συλλογές Buz Sawyer επεξεργάζονται από τον Rick Norwood, ο οποίος είναι ο εκδότης της Comics Revue, ένα περιοδικό που συλλέγει ιμάντες εφημερίδων κάθε άλλο μήνα. Ο Rick προσθέτει την απίστευτη γνώση του για την ιστορία των κωμικών λωρίδων σε κάθε συλλογή και η προφανής αγάπη του για το μέσο δείχνει μέσα στο σχεδιασμό και την όμορφη παραγωγή αυτών των συλλογών.

Βρώμικος Dredd

Την περασμένη εβδομάδα έγραψα για τον δικαστή Dredd και την ιστορία του χαρακτήρα και μερικές πιθανές συλλογές για όσους ενδιαφέρονται. Έγραψα αυτή τη στήλη με βάση το γεγονός ότι το MOΗ εικόνα του Dredd απελευθερώθηκε. Λοιπόν, η κινηματογραφική ταινία δεν το έκανε καλά εδώ στις ΗΠΑ, αλλά βγήκα έξω και το έβλεπα ούτως ή άλλως. Πρέπει να πω ότι σκέφτηκα ότι ήταν πολύ πιστή στον χαρακτήρα και ήταν μια πολύ διασκεδαστική ταινία. Καταγράφει πραγματικά την αίσθηση των κόμικς, τόσο στο σχεδιασμό των συνόλων όσο και στην ιστορία. Η ιστορία έχει όλη την απελπισία και τη διαφωνία στον κόσμο του Dredd. Έχει επίσης το δημοφιλές μαύρο χιούμορ που είχε πάντα ο Dredd. Μου θυμίζει πολλά βιντεοπαιχνίδια (καθώς το μεγαλύτερο μέρος της κινηματογραφικής ταινίας έχει οριστεί σε ένα διαμέρισμα 200 ιστοριών ή μπλοκ condo) και είναι πολύ βίαιη. Αλλά ως μεγάλος οπαδός του κόμικ, σκέφτηκα ότι ήταν μια μεγάλη προσαρμογή ενός κωμικού χαρακτήρα και τα ποσοστά εκεί με τους εκδηκητές ως μία από τις καλύτερες κωμικές προσαρμογές. Σας απασχολεί, δεν λέω σε καμία περίπτωση ότι ο Dredd έχει οπουδήποτε κοντά στην έκκληση που είχαν οι εκδηκητές ούτε ότι οι οπαδοί των εκδηκητών θα ήθελαν αναγκαστικά Dredd, αλλά είναι πολύ πιστή στο κόμικ. Πραγματικά ευχαρίστησα.

Τέλος, θα ήθελα να συστήσω τον αδελφό Warner Looney Tunes Premium Collection Vol. 1 σετ Blu-ray. Υπάρχουν 50 κινούμενα σχέδια σε τρεις δίσκους Blu-ray. Όχι μόνο τα κινούμενα σχέδια είναι εκπληκτικά όμορφα, υπάρχουν σχόλια για σχεδόν κάθε γελοιογραφία (που έχει μια απίστευτη ιστορία και διορατικότητα σε κάθε γελοιογραφία). Υπάρχουν επίσης πάνω από 5 ώρες περιεχομένου που χαιρετάει τον Chuck Jones. Σε αυτούς τους τρεις δίσκους είναι Bugs Bunny, Daffy Duck, Tweedy Bird, και όλοι οι χαρακτήρες Cartoon Warner Brothers. Αξίζει καλά τα χρήματά σας και το χρόνο σας.

Όπως πάντα, όλα όσα έχω συζητήσει εδώ είναι οι σκέψεις μου και δεν αντικατοπτρίζουν τους υπαλλήλους ή την εταιρεία των Comics Westfield. Τα σχόλια, οι κριτικές, οι καταγγελίες είναι ευπρόσδεκτες στο mfbway@aol.com.

Ευχαριστώ.